تدریس شیوه ئ نوین  دف نوازی به صورت خصوصی توسط

 استاد محسن فروتنی

با مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

وعضو خانه موسیقی ایران 

وعضو صندوق حمایت از هنرمندان کشور

تلفن :    ۰۹۳۶۵۳۲۶۷۶۶   

محسن فروتنی نوازنده و مدرس دف :

با مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، عضو خانه موسیقی ایران وصندوق حمایت از هنرمندان کشور :

محسن فروتنی در خانواده ای هنرمند به دنیا آمده وی موسیقی را از دوران کودکی نزد پدر خود محمد جواد فروتنی که رهبر ارکستر نظامی بود آغاز نمود ،از همان دوران کودکی نوازندگی را با سازهای پیانو و تمبک شروع کرده وعلاقه فراوانی به ملودی ریتمی پیدا کرد، به تدریج دف را به عنوان ساز حرفه ای خود برگزید و بعدها از محضر اساتیدی همچون بیژن کامکار کسب فیض نمود ، آنچنان به ساز عرفانی دف علاقه مند شد که با تمام وجود به اهتمام و فراگیری وممارست پرداخت سبک نوازندگی وی شیوه ی نوین وبدیع می باشد ،آنچنان که دف را به زیبایی هر چه تمام تر می نوازدوباتوجه به تسلط و مشرف بودن به نت های ضربی ،دف را بسیار متنوع و دلنشین اجرا می کند خصوصا در تک نوازی ها مسلط بوده که همواره مورد تشویق ومسرت کارشناسان و مخاطبان موسیقی قرار گرفته .

وی در حال حاضر در شهرستان بروجرد مشغول تعلیم شیوه نوین دف نوازی می باشد . واخیراً کتابی در این خصوص با عنوان دف و باد به رشته تحریر در آورده :

برای این هنرمند جوان که خالصانه در راه تحقق آرمانهای موسیقی گام نهاده و همواره از هیچ کوششی در این خصوص دریغ ننموده آرزوی موفقیت و به روزی داریم

خداوند اولین و بزرگترین خالق ریتم در جهان

وزن یا ریتم از نظر لغوی به معنی تناسب . آهنگ وقاعده آمده است که مهمترین و اصلی ترین عنصر موسیقی محسوب می گردد . اهمیت وزن در موسیقی مانند اهمیت وزن در شعر است . در یک جمله میتوان وزن را اسکلت واستخوان بندی هنر موسیقی دانست .                                                      در یک تعریف کلی ریتم را می توان احساس حرکت در موسیقی دانست که تاکیدی قابل ملاحظه بر نظمی تکراری و دورانی و نیز اختلاف شدت ضربها دارد وجود دو عامل مزبور یعنی نظم و اختلاف در بسیاری از پدیده های طبیعی مانند تنفس . تپش قلب و.... قابل مشاهده است

      درآمدی بر تاریخچه ی دف

ازبررسی تاریخچه سازها درمی یابیم که طولانی ترین قدمت راسازهای کوبه ای داشته اند،سادگی درساخت ونواخت آن موجب رونق آن در قرون مختلف بوده است.حضورخیل عظیم سازهای کوبه ای موید اهمیت وجایگاه ویژه ریتم درموسیقی بوده وآن رابه عنوان رکن اساسی وجزئی لاینفک ازموسیقی نموده است.

در نقوش کهن بازمانده ازتمدنهای باستانی درجنوب ایران گاه نشانه های از حضور سازوموسیقی وآواز درآن روزگاران به چشم می خورد.اقوام ایلامی مستقر دراین منطقه در مراسم مذهبی،اعیادوجشن ها ترانه های خود را باچنگ ونی ودف اجرا می نمودند.درنقش برجسته ایلامی((کول فرعون))کاهنانی را که در حال قربانی کردن به همراه سازهای چنگ ودف نشان می دهد.

دکتر محمد معین درحاشیه ی کتاب برهان مصحح کلمه ((دف))رامشتق کلمه عبری تف(taf)وبرگرفته از تفف(tafaf)به معنایی(زدن وکوبیدن )آورده است.گاه در برخی دایره المعارف ها دف ودایره را مترادف هم دانسته اند .دف دردیدگاه حسین علی ملاح نویسنده کتاب سازها:((سازی است از خانواده سازهای کوبه ای،که به آن دایره یا داریه گویند.))

انواع دف براساس ساختمان ظاهری)):مربع،مستطیل،مستدیر با حلقه،دایره زنگی،دف دورویه،دف بی پوست همراه با زنگ))

شنیدم که چون غم رساند گزند      خروشیدن دف بود سودمند 

                                                                                 ((حافظ))